odrabiać

odrabiać
odrabiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, odrabiaćam, odrabiaća, odrabiaćają, odrabiaćany {{/stl_8}}– odrobić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, odrabiaćbię, odrabiaćbi, odrabiaćrób, odrabiaćbiony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wywiązywać się z jakiejś pracy, obowiązku, zobowiązania': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odrabiać zadanie, pracę domową. Odrobić powinność, zaległości. Odrobiłem swoje, idę do domu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'robić coś w zamian za uzyskaną (wcześniej lub później) ulgę, korzyść, pomoc; robiąc coś, spłacać dług wobec kogoś; odpracowywać, nadrabiać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odrabiać nieobecność. Odrobiliśmy już wcześniej wolne dni. Pomagał nam, ale trzeba to było później odrobić. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'robić coś w celu naprawienia jakiegoś zła, błędu, zlikwidowania negatywnych skutków czyjegoś czynu, zachowania': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odrabiać szkody, straty, krzywdy. Zawaliliśmy sprawę, teraz musimy to odrobić. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • odrabiać się – odrobić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonywać obowiązkową, dużą, często zaległą pracę, niekiedy robiąc przy tym coś z wyprzedzeniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odrabiam się powoli po chorobie, ale zostało jeszcze sporo pracy. Wyjedziemy, gdy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odrabiać — → odrobić …   Słownik języka polskiego

  • ćwiczenie — n I 1. rzecz. od ćwiczyć. 2. lm D. ćwiczenieeń częściej w lm «czynność wykonywana i powtarzana dla wprawy, w celu opanowania jakiejś umiejętności, nabycia sprawności w jakiejś dziedzinie» Ćwiczenia gimnastyczne. Ćwiczenia wojskowe. Ćwiczenia jogi …   Słownik języka polskiego

  • lekcja — ż I, DCMs. lekcjacji; lm D. lekcjacji (lekcjacyj) 1. «jednostka zajęć szkolnych lub nauczania prywatnego trwająca zwykle 45 minut» Lekcja historii, matematyki, muzyki. Brać, dawać lekcje. Prowadzić lekcję. Udzielać lekcji. Zostać, umówić się po… …   Słownik języka polskiego

  • niesamodzielnie — przysłów. od niesamodzielny w zn. 2 Odrabiać lekcje niesamodzielnie …   Słownik języka polskiego

  • odrobić — dk VIa, odrobićbię, odrobićbisz, odrobićrób, odrobićbił, odrobićbiony odrabiać ndk I, odrobićam, odrobićasz, odrobićają, odrobićaj, odrobićał, odrobićany 1. «wykonać jakąś robotę, pracę zgodnie z zobowiązaniami» Odrobić zaległości. Odrobić… …   Słownik języka polskiego

  • pilnie — pilnieej 1. «dokładając starań, nie szczędząc wysiłku, troskliwie, gorliwie, starannie; uważnie, bacznie» Pilnie odrabiać lekcje, słuchać wykładu, czytać prasę. Przykładać się do czegoś pilnie. Czuwać pilnie nad czymś. Śledzić pilnie rozwój… …   Słownik języka polskiego

  • rachunek — m III, D. rachuneknku, N. rachuneknkiem; lm M. rachuneknki, D. rachuneknków 1. «obliczanie, obliczenie za pomocą działań arytmetycznych; działanie na liczbach, liczenie, rachowanie; także liczby, pozycje, rubryki, na których ma się to działanie… …   Słownik języka polskiego

  • starannie — starannienniej «nie szczędząc starań, dbając o każdy szczegół; dokładnie, pilnie, troskliwie» Starannie ubrana, uczesana. Starannie gotować, sprzątać, odrabiać lekcje. Starannie wykształcony. Starannie coś ukrywać. Starannie wykończony produkt …   Słownik języka polskiego

  • szarwark — m III, D. u, N. szarwarkkiem; lm M. i «w dawnej Polsce: roboty pańszczyźniane przy drogach i mostach lub opłaty na ich utrzymanie; później obowiązek ludności dostarczania ludzi i zaprzęgu do robót publicznych, nakładany przez państwo na ludność… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”